İngilitere’de Pop-Rock müzik, başlı başına bir tarihtir. The Beatles, The Smiths, Oasis, Blur, gibi müzik gruplarının öncülüğünü ettiği bu müzik akımı, yağmurlu, hüzünlü, sakin, durgun şarkılarla size umutsuzluğu, yorgunluğu, arayışı anlatır.
1982 yılında Morrissey’nin ve Johnny Marr’ın önderliğinde kurulan ve tam da İngiltere’nin bir gitar, bir piyano, iki nefes mide yangısı ve bir yankıdan oluşan anlamlı müziğini en kaliteli haline ulaştırmayı başaran The Smiths, İngiliz alternatif müzik piyasasına belki de en çok katkıyı sağlayan, en büyük izi bırakan grup olarak kabul ediliyor.
1982 ve 1987 yılları arasında müzik icra eden grup, ta en baştan beri diğer İngiliz gruplarından gözle görülür biçimde ayrılıyor; isimlerinde bile sadeliği, sıradanlığı seçmiş olan grup, daha çok insanların duygularına hitap etmeyi amaçlıyor.
Felsefeye ilgisi olan Morrissey, grubun şarkı sözü yazarlığını üstleniyor ve şarkı sözlerinde de yine ön plana basitlik çıkıyor. Gerçekten de, Morrissey şarkılarının büyük bir çoğunluğunu Simple Present ya da Simple Past Tense yazıyor, ancak, Morrissey’nin başarısı olarak kabul edilmesi gereken bir şey var ki o da, basit yapılar, kısa cümleler ve sıradan cümlelerle yazdığı şarkılar gerçekten insanların duygularına tercüman olabiliyor; Morrissey’nin yazdığı hiçbir söz yüzeysel kalmıyor. Böylelikle Morrissey’nin, felsefi, depresif, ölümü arzulayan sözleri ve Marr’ın müthiş gitar sololarıyla süslenmiş olan farklı bir müzik ortaya çıkıyor.
Kuşkusuz ki The Smiths’i The Smiths yapan bir diğer özellik , Morrissey’nin, ruha dokunan, yumuşak ve kasvetli sesidir. Morrissey o şarkılarında, size sıradan insanların yüzleşmek zorunda oldukları, ayrımcılıkları, dışlanmışlıkları, ayrılıkları ve kayıpları anlatır. Bu yüzdendir ki, The Smiths, şarkıları tekrar yorumlanması en zor gruplardan biri olarak bilinir; Morrissey’nin söylediği şarkılara kattığı vokal yorumdan daha üstün bir performans sergileyebilecek müzisyen yoktur. Çünkü, Morrissey’nin üstün vokal performansının sebebi, sesinin özellikle çok güzel ve güçlü olmasının yanı sıra, müziğine kattığı ruhtur.
İşte, The Smiths’in en canlı, en ritmik şarkılarında bile bir yalnızlık hissi uyandırabilmesinin sebebi de bu, Morrissey’nin acı çekmiş ruhudur. The Smiths’in , hiçbir zaman top müzik listelerinde büyük bir başarı kazanmamış olmasına, hatta grup hala beraberken ünü İngiltere dışına yayılmamasına rağmen, müzikleri hiçbir zaman emo müziği ya da punk vb. türler gibi gibi alay edilen, küçümsenen bir müzik olmamıştır. Morrissey, bu prestiji belki de samimiyetine ve ciddiyetine borçludur.
The Smiths, sadece 5 yıl müzik piyasasında yer almış ve dört albüm yapmışlardır. Ancak 90larda Amerika’nın Grunge türüne tepki olarak doğan ve patlama yapan Brit-pop’unu çok hem sosyolojik açıdan hem de müzik bakımından derinden etkilemişleridir. The Smiths dünya duruşuyla, bir yaşam tarzı haline gelmişlerdir.
AZ BİLİNENLER – (BONUS)
Tenor sesi ve Oscar Wilde gibi gay ikonlara ilgi duyması nedeniyle Morrissey pek çok kez “Gay mi?” sorusunun konusu oldu. Ancak Morrissey özellikle bu soruyu cevaplamaktan kaçındı. Yine de aynı adlı albümlerinden çıkan “ Pretty Girls Make Graves” adlı şarkıda Morrissey, kendisinden cinsel anlamda çok şey bekleyen ama DOĞANIN KENDİSİNE OYNADIĞI OYUNLAR SONUCUNDA kıza istediklerini veremeyeceğini anlatan bir şarkı yazdı.
Tüm zamanların en iyi rock şarkılarından biri kabul edilen “How soon is now?” aslında iki anlama geliyor: “ ‘ŞİMDİ’ ne kadar yakın?” ya da “şimdi (O) ne kadar yakın?”
1987 çıkışlı albümleri “Strangeways, Here We Come” adını Manchester’daki Stangeways hapisanesinden alıyor.
1987 yılındaki dağılışlarından sonra The Smiths’i verilen hiçbir uğraş tekrar bir araya getiremedi. Hatta Morrissey 2008’de bir araya gelip konser vermeleri için edilen €40 milyonluk bir teklifi bile geri çevirdi.
DEVRİM
